ویرانه‌های افسوس

یکی از با ارزش ترین و بزرگترین مجموعه های به جا مانده از دوران امپراطوری رم شرقی و یونانی های باستان ویرانه های شهر افسوس می باشد. این شهر در محدوده شهرستان کوش آداسی و ازمیر و کناره های دریای اژه واقع در غرب ترکیه قرار دارد. اولین نشانه های اسکان در این شهر مربوط به 6000 سال قبل از میلاد است.

در زمان سلطنت امپراطور رمانی (قرن یکم و دوم) این شهر به عنوان پایتخت رومانی در آسیا شاهد موفقیت های زیادی بوده است و بعد از اسکندریه، به بزرگترین شهر آسیا با 200000 نفر جمعیت تبدیل شد.

تاریخچه

مردم Lydia و Cary اولین ساکنان این منطقه و احتمالاً مسئول ساخت زیستگاهی مقاوم و رو به دریا ، بودند. از قرن یازدهم به بعد ، این مکان با ورود یونانی‌ها به سبک یونی درآمد. به خاطر موقعیت عالی ، افسوس به یک شهر بازرگانی خوب تبدیل شد (کنار یک خلیج کوچک ، در یک شاهراه بازرگانی و در دشتی حاصلخیز قرار گرفته است).

در سال ۲۶۳ میلادی ، این شهر توسط یورش ارتش اعزامی بربرها تخریب شد و این مسئله ، آغاز زوال این شهر بود. افسوس بزرگ و مهم به خاطر گلی که بندرش را پوشانده بود ، رفته رفته کوچکتر شد. با این وجود ، در قرن پنجم این شهر آنقدر مهم بود که مرکز سومین مجمع جهانی (Third Ecumenical Council) شود (سال۴۳۱).

تصرف و غارت افسوس توسط مغولها ضربه‌ی نهایی برای این شهر بود ، آخرین بقایای شهر هم زمان نزاع بین سلجوقیان و عثمانیان به خرابه‌ تبدیل شدند.

مکان‌های دیدنی افسوس

ورزشگاه Vedius و استادیوم Gymnasium of Vedius and Stadium:

در سمت چپ جنوب شهر ، بر روی سرازیری کوه ورزشگاه Vedius قرار گرفته است (قرن دوم میلادی). می‌توانید باقی‌مانده‌های سالن کُشتی  بزرگ و مستطیلی با حیاطی طاقدار را ببینید. نیمه‌ی شرقی ساختمان که با خشتهای پوشیده شده از مرمر ، ساخته شده ، سالمتر است و جزئیات جالبی در مورد چیدمان اینجا در گذشته ، در اختیارتان می‌گذارد.با فاصله‌ی صد متر در جنوب ورزشگاه Vedius ، استادیوم قرار دارد که به زمان Nero (سال ۵۴ تا ۶۸ میلادی) بازمیگردد. در قسمت جنوبی ردیفهای صندلیهای تماشاچیان (نیمکتهای سنگی آن ، ناپدید شده) از کناره‌ی کوه تراشیده شده است. در قسمت شرق میدان مسابقه قرار گرفته بود که با بسته شدن از قسمت اصلی استادیوم ، در نبود سیرکها برای مسابقات گلادیاتورها و جنگ حیوانات وحشی استفاده میشد.بین ورزشگاه Vedius و استادیوم ، مسیر سنگفرش شده با مرمر وجود دارد که از شرق به دروازه‌ی Koressos که هنوز مقداری از آن باقی مانده ، میرسد. حدود ۲۰۰ سمت چپ ، جاده‌ای که امروزه ساخته شده ، در جنوب ورزشگاه بقایای ساختمان بیزانسی است. اجزای قابل توجه آن اتاق بزرگ ، با طاقچه‌های نیم‌دایره‌ای در سمت جنوب ، و یک راهروی ۵۰ متری و چندضلعی در قسمت غربی است.

 کلیسای مریم مقدس Church of Virgin Mary:

در فاصله‌ی ۱۰۰متر یا بیشتر ورزشگاه Vedius ، در سمت راست پارکینگ ماشینها ، حدود ۲۶۰متر بقایای کلیسای مریم مقدس وجود دارد که به  Double Church و Council Church هم معروف است. اینجا محل برگزاری سومین مجمع جهانی در سال ۴۳۱ میلادی بود. این مکان در اصل یک مرکز تحقیقاتی و آموزشی با سالنی طویل و ستونهای فراوان بود.

میدان Verulanus و حمام‌های بزرگ:

بلافاصله در غرب Theatre Gymnasium یک مجموعه‌ی بزرگی از ساختمان‌ها است ، که نقشه‌اش به درستی قابل تشخیص نیست. نزدیکترین سازه به ورزشگاه Square of Verulanus که یک حیاط وسیع و طاقدار برای تمرین ورزشکاران بود ، قرار دارد و پشت این مکان Harbor Gymnasium ، که مربوط به اوایل امپراطوری است ، قرار گرفته. این مجموعه شامل چند ساختمان است که گرد یک حیاط مرکزی آمده‌اند. در شمال و جنوب حیاط دو راهروی فوق‌العاده و مرمرین به طول ۱۶ و ۳۲ متر ، با پایه‌ها و فرورفتگی مجسمه‌ها ، وجود داشت. پشت این قسمت حمام‌های بزرگ که به Harbor Baths هم معروف بودند و در قرن دوم میلادی ساخته شده‌اند ، قرار داشتند. این محل در قرن چهارم توسط کنستانتین کبیر به شکل باشکوهی بازسازی شده بود.

خیابان Arkadiane:

در غرب حمامها ، Old Harbor (لنگرگاه قدیمی) قرار داشت ، که حالا به باتلاقی گلی تبدیل شده. در جنوب این ساختمان‌ها Arkadiane قرار گرفته است ، خیابان زیبا و سرپوشیده‌ای که از سمت شرق خلیج به Great Theatre که روبروی میدان طویل است ، می‌رسد. ارزش این خیابان باشکوه که توسط Arcadius (اولین امپراطور شرقی) در سال ۴۰۰ میلادی ساخته شده ، با دروازه‌های زیبایی که در دو طرف خیابان قرار گرفته‌اند ، افزایش یافت.

 تئاتر بزرگ Great Theatre:

ساخت و ساز تئاتر بزرگ شهر افسوس در زمان امپراطوری کلادیوس Claudius (در ۴۱تا۵۴میلادی) شروع شد و در زمان سلطنت تراجان Trajan (در۹۸تا۱۱۷میلادی) پایان یافت. هم از نظر اندازه و هم از نظر چگونگی حفاظت از ساختمانهای ارکستر و صحنه‌ی نمایش ، تاثیرگذار است. در اینجا بود که St.Paul برعلیه آیین آرتمیس وعظ کرد و صنف نقره‌سازها را برای وجود معابد این آیین ، مقصر دانست.هر کدام از سالنهای نمایش ۲۲ردیف صندلی داشتند و با ۱۲ راه‌پله به قسمتهای مختلف تقسیم شده ، در کل حدود ۲۵۰۰۰ تماشاچی را در خود جای میدهد. اگر به بالا بروید منظره‌ی زیبایی از Old Harbor را می‌بینید. صفحه‌ی نمایش در اصل سه طبقه‌ و ۱۸متر ارتفاع داشت ، اما حالا فقط طبقه‌ی پایین باقی مانده. این مکان با ستونها ، طاقچه‌های مجسمه و کتیبه‌ها به زیبایی آذین شده بودند ، استادانه تفصیل داده شده بود. در غرب دیوار ایوان ، خانه‌ی آبشاری یونانی‌ای به شکل معبد ساخته شده که با وجود ویرانیهایش مظهر وضوح و سادگیست.

بازار پایین Lower Agora:

در جنوب غربی تئاتر بزرگ ،  Lower Agora قرار دارد. یک میدان وسیع که از هرطرف تا ۱۱۶متر امتداد دارد. Agura (محل بازار) بازسازی شده‌ی یک سازه‌‌ی قدیمیتر است(قرن سوم). استفاده از سنگهای ساختمانهای قبلی تفاوت جالبی در جزئیات را ایجاد کرده است. این مکان توسط فروشگاه‌ها و دفاتر دوستونه محاصره شده‌است.

معبد Serapeion:

از جنوب خیابان ستون بندی شده ، به میدانی به همین شکل میرسد. در اینجا شما معبد عظیم Serapeion ، خدای مصریان را میبینید. نمای ۲۹ متری مقبره ، ستونهایی به طول ۱۵متر ، است. ورودی اتاق تندیس خدایان دروازه‌ی بزرگی است که بر روی چرخ میچرخد. در دوره‌ی بیزانس این معبد به عبادتگاه مسیحیان تبدیل شده بود.

خیابان مرمرین Marble Street:

در راستای Lower Agora ، خیابان مرمر از Koressos Gate میگذرد که فقط از جنوب Great Theatre حفاری شده. این خیابانی که به زیبایی با مرمر ، سنگفرش شده زمانی داری طاق بود و با مجسمه‌های زیبا آذین شده بود ، تا جنوب و کتابخانه‌ی Celsus امتداد دارد. در این مسیر گودالهایی وجود دارد که آب سطح زمین را به زیرگذرها منتقل

می کند.

 کتابخانه‌ی Celsus:

در میدان کوچک پایین‌تر از سطح خیابان ، نمای با ابهت کتابخانه‌ی Celsus قرار دارد ، با ردیفهای شلوغ و کتیبه‌های با‌ارزش که توسط باستان‌شناسان استرالیایی در دهه‌ی ۱۹۷۰ بازسازی شده‌اند. کتابخانه‌ی اصلی سه‌ طبقه بود و در تمام نمای آن ، سنگ مرمر رنگی کار شده بود. در امتداد دیوارهای بلند تعدادی ، طاقچه‌ی مستطیلی برای نگه‌داشتن نسخه‌های دستی و طومار ساخته شده بود. زیر طاقچه‌ی مرکزی آرامگاه Titus Julius Celsus Polemaeanus ، فرماندار منطقه‌ی آسیایی رومانی قرار دارد ، که پسرش به افتخار وی این کتابخانه را در قرن دوم میلادی ساخت.